Peter ADAMSON

Geç Antik ve Arap Felsefesi Profesörü, Ludwig Maximilian Üniversitesi, Münih, Almanya

 

Çev.: Semra KIZILARSLAN

Felsefe ve Din Bilimleri ABD, İslam Felsefesi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, TÜRKİYE

Bu makale, daha önce düzenlenmiş fakat başka türlü üzerinde çalışılmamış olan İbn Miskeveyh’in (ö.1030) “Haz ve Acı Üzerine” (Fī ’l-Leẕẕat ve’l-Âlâm) başlıklı eserinin bir incelemesini ve çevirisini ihtiva etmektedir. İbn Miskeveyh’in ana kaynağı olan Nikomakhos’a Etik’ten Aristoteles’in haz açıklamasıyla ilgili kısa bir yönlendirmeden sonra Haz ve Acı Üzerine’de verilen haz teorisi ve İbn Miskeveyh’in daha iyi bilinen Ahlakı Olgunlaştırma’daki (Tehẕību’l-Aḫlāḳ) hazla ilgili tartışmalar karşılaştırılmıştır. İki metin arasındaki dikkate değer uyuma rağmen, Platon’un Timaeus’undaki restorasyon haz teorisini Ahlakı Olgunlaştırma’da kabul etmesi ve Haz ve Acı Üzerine ’de reddetmesiyle onların hazzı ele alış tarzları farklılaşmaktadır.

This paper provides an analysis and translation of a previously edited, but otherwise unstudied work by Miskawayh (d. 1030) entitled On Pleasures and Pains (Fī al-Laḏḏāt wa-alālām). After a brief orientation regarding the Aristotelian account of pleasure in the Nicomachean Ethics, which is Miskawayh’s main source, the theory of pleasure set out in On Pleasures and Pains is compared to the discussion of pleasure in Miskawayh’s better known Refinement of Character (Tahḏīb al-aḫlāq).Despite considerable harmony between the two texts, their treatments of pleasure differ in that the Refinement accepts, whereas On Pleasures and Pains rejects, the “restoration” theory of pleasure of Plato’s Timaeus.