Mustafa Selim YILMAZa
aKelam AD, Karabük Üniversitesi İlahiyat Fakültesi, Karabük
Temel olarak Yahudilik ve Hıristiyanlıkta teşekkül ettirilen Mesih kavramı bu makalenin ana temasıdır. Daha ziyade insani kaygılarla çerçevesi çizilen bu kavrama birçok kültürde rastlanmakla birlikte bunun, yalnızca ahit geleneği diyebileceğimiz Yahudilikten başlayıp Müslümanlığa doğru kronolojik bir perspektifte ele alınması temel amaçtır. Bu süreçte, özellikle Yahudi ve Hıristiyan toplulukların karşılaştığı ciddi sorunlar neticesinde Mesih anlayışının ne tür bir evrimleşme geçirdiği, vahiy geleneğinin son halkası olan Kur’an-ı Kerim’in ise söz konusu serüvene ilişkin yaklaşımı ve nasıl bir tasavvuru salık verdiği anlaşılmaya gayret edilecektir. Sonuç itibariyle insan tabiatının görmezden gelinerek iradi ve ameli bir varoluşun önünün alınmasına önemli bir örnek olarak Mesih kavramının kullanıldığı düşünülmektedir.
The concept of Messiah a basically reformed in Judaism and Christianity is the principal matter of this paper. This concept that was outlined by more humanely worries can be found in many cultures. Nonetheless the main purpose is to evaluate it only chronologically from Judaism to Islam, that is to say, the Covenant Tradition. It is tried to clearly understand that which kind of transformation been faced about it and on the other hand what is approach of Holy Quran the last ring of the revelation to this concept’s adventure throughout history and which imagination can be true in terms of Quran. Consequently, it can be accepted that the concept of Messiah has been as an important sample of instrument for disregarding human nature.
