Din Eğitimi AD, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi, Ankara

Dinler, başlangıçlarından itibaren farklı anlaşılma ve yaşanma biçimlerine sahip olmuşlardır. Bu

farklı anlama ve yaşama biçimleri mezhepler şeklinde dini sosyolojik bir olgu olarak varlığını sürdürmüştür. Belli bir sistematiğe kavuşmuş bu anlama yolları, zaman içerisinde kendi bilgi edinme

yollarını ve bu yolla edinilmiş bilgi birikimini oluşturur. Her mezhebin oluşması ve yaşaması ise

eğitim süreci ile gerçekleşmiştir. Mezhepler ve eğitim ilişkisi bu anlamda incelenmeye değerdir. Elinizdeki

çalışma, mezhep ve eğitim ilişkisinin tarihi sürecini, din eğitimi yaklaşımları bağlamında ele

alınmıştır. Bu amaçla öncelikle İslam dininin doğuşu ile başlayan eğitim süreci hakkında bilgi verilmiş,

eğitim ve mezhep ilişkisinin başlangıcı üzerinde durulmuştur. Medreseler ile kurumsal bir yapıya

erişen eğitim sistemi ile mezhep eğitimi ilişkisi ortaya konulmuştur. Bu anlamda din eğitiminin

kurumsallaşması mezhep eğitimi ile olmuştur denebilir. Bununla birlikte medrese eğitiminde mezhep

taassubunun görülmediğine yönelik bilgiler bulmak da mümkündür. Modern eğitim kurumlarının

kurulmasından sonra ise mezhepler ve okuldaki din dersi arasındaki ilişki, mezheplerüstülük,

mezhebilik, mezheplerarasılık gibi kavramlarla incelenmiştir. Makalede, Tanzimat’tan günümüze

kadar mekteplerde din eğitimi ve mezhep ilişkisi konusu bu kavramlar çerçevesinde incelenmiştir.

Sonuç olarak mezheplerüstü yaklaşımın okulda din eğitimi alanındaki önemli yeri vurgulanmıştır.

Religions have had different outlooks of understanding and living since their beginning.

These different manners of understanding and living in the form of denominations have

continued to exist as religious sociological phenomena. These manners of understanding, which

have gained a specific system, constitute the means of acquiring their own knowledge and the

knowledge gained through this way in the course of time. The formation and sustainability of

each denomination has been provided by educational processes. Relationship between denominations

and education is worth examining from this point of view. In the present study, the historical

process of relations between denominations and education in the context of religious education

approaches were revealed. For this purpose, firstly information about the education process

which started with the birth of the Islamic religion was given and the beginning of the relation

between education and denominations were presented. The place of denominational education in

the education system which is institutionalized with madrasahs was revealed. In this sense, it can

be considered that, institutionalization of religious education was realized by virtue of denominational

education. However, it is also possible to find information about the lack of denominational

approach in the madrasah education. After the establishment of modern educational institutions,

the relationship between denominations and schools was examined with concepts such as nondenominational, denominational, and inter-denominational approaches. The developments in the

field of religious education and denominations relations, from the Tanzimat to present were investigated.

As a result, the importance of the non-denominational approach in the field of religious

education from the beginning to present was emphasized.