Seyit AVCI

Dr., Alibeyhüyüğü ÇPL Meslek Dersleri Öğretmeni, Çumra/KONYA.

Hz. Peygamber'i gören sahâbilerle, sahâbileri gören tâbiîler arasında küçük bir grup vardır. Bu küçük grup cahiliye döneminde yaşamış, İslâm dönemine de yetişerek Müslüman olmuştur. Asr-ı saâdette yaşamış olmalarına rağmen Hz. Peygamber'i göremeyen bu küçük gruba hadisçiler özel bir terimle, "muhadram" demişlerdir. Sayılan tam olarak belli olmamakla birlikte, az sayıda olduklan kabul edilen muhadramların bir çoğu, tâbiîn nesli içinde seçkin bir yere sahip olmuşlardır. Hadis ilmine olan hizmetleriyle dikkat çeken muhadramlar topluluğu, güvenilir kimlikleri, ibadet ve tâata düşkünlükleriyle de tanınmışlardır.

The term Muhadram is used to deseribe the group of people who became Müslim after the death of the Prophet but lived at the time of the Şahaba (Prophet's companions). There was a small group of people who lived between the Şahaba (Muslims who saw the Prophet and became His companion) and the Tabii (Muslims who saw the Sahabi). This small group lived during the time of cahiliye (pre-Islamic period) and became Müslim when islam came. Despite living during Asr-ı Saadet (Period of Happiness, time of Prophet and first Four Rightly Guided Caliphs of islam), that small group of people who could not see the Prophet were called "muhadram" by the Hadithmen. The muhadrams whose exact number is unclear, are considered as having an elite place in the strain of Tabii. The community of muhadrams attracted attention with their services to the science of Hadith, also have become known with their reliable identities and addietion to prayers.