Bünyamin ERUL
 

Hz. Aişe'nin Rasulullah (s) ile evlilik yaşı, son dönemlerin en çok tartışılan konularındandır. Klasik hadis ve tarih kaynaklarımızdaki rivayetler, Hz. Aişe'nin dokuz-on yaşlarındayken evlendiğini ortaya koymaktadır. Bazı modern çalışmalarda ise, onun bu dönemde en azından on dört ile on dokuz yaşları arasında olduğu ileri sürülmektedir. Elli yaşını aşmış olan Hz. Peygamberin, henüz dokuz yaşındaki Aişe ile evlenmesi, bazı oryantalistler ve çağdaş yazarlar başta olmak üzere, -müslümanlar da dahil- günümüz insanları tarafından hayli yadırganmaktadır. Ortaya atılan çeşitli polemikler, müslüman gençlerin zihinlerinde hem Hz. Peygamber, hem de netice itibanyla İslam hakkında oldukça yanlış düşüncelere yol açmaktadır. Bu makalede, konu ile ilgili mevcut veriler ve tartışmalar göz önünde bulundurularak, Hz. Aişe'nin evlilik yaşı hakkında bazı rivayetler, ileri sürülen iddialar, yapılan yorumlar ele alınacaktır. En azından bu mevzu ile ilgili farklı görüşleri ve delilleri bir arada sunmayı amaçlayan çalışmamızın, bu görüşlerin bizzat okuyucular tarafından da değerlendirilmesine yardımcı olacağını sanıyoruz. Ne tamamen savunmacı bir mantık, ne de tepkisel bir tavır içinde olmaksızın, bu konunun, kendi tarihi ve sosyal bağlamı içerisinde değerlendirilmesinin en tutarlı yol olduğu kanaatindeyiz.

The age of marriage of Aishah with the Prophet is one of the subjects discussed most in recent times. The narrations in the classical hadith and history sources give that Aishah married at age 9-10. Whereas in some modem works it is claimed that she was between fourteen and nineteen at this period of her life. Marriage of the Prophet who was above fifty with Aishah at only nine has been found rather odd by people of our era mostly the orientalists and contemporary writers even Muslims. The polemics put forward cause quite wrong ideas both about the Prophet and as a result about Islam in young Muslims' minds. In this article some narrations , the claims and discussions put forward, interpretations on the age of marriage of Aishah will be studied. We believe that our study which targets at least to present the differing opinions and evidences together will help the readers evaluate these opinions themselves. We believe that beyond a totally apologetic or reactive attitude evaluation of this subject within its own historical and social context is the most consistent approach.