^aDepartment of Theology and Religious Studies, Villanova University College of Liberal Arts and Sciences,

Villanova, PA, USA

Bu makalenin amacı, İbn Sina’ya göre ruh kavramının basitliği ifade edip etmediğini araştırıp ortaya koymaktır. Konu, ruhun basitliğinin İbn Sina için bir ebedilik durumu olduğu, dolayısıyla bölünmeyen ve yok olmayan ve bunun da metafizik iyilik durumu anlamına gelmesinden dolayı önemlidir. İbn Sina tarafından “nefs” kavramına atfedilen anlamlar, bu makale içerisinde anlatılmaya çalışılacaktır. Bitkisel, hayvanî ve rasyonel nefs bu büyük düşünür tarafından kullanılan başlıklardandır. İbn Sina özellikle rasyonel ruhun bir bedende zuhur etmeden önce, bir vücut içerisinde iken ve vücuttan ayrıldıktan sonra varlığını idame ettirdiğinin özellikle altını çizmiştir. Bu çalışmada, İbn Sina’nın öne sürdüğü ruhun basit bir varlık olduğu, fakat bu basitlik durumunun herhangi bir maddiliğe (çokluk ve ayrışma kaynağı) bağlı olmadan varlığını idame ettirebilen rasyonel ruha ait olabileceği konusu analiz edilecektir. Rasyonel ruh, beden içerisinde iken o bedeni kontrol ederken onun fiillerinden etkilenmeyen, bağımsız bir varlık olarak var olmaktadır. Aklî nefsin, ruhun beden içindeyken edindiği güçlerin farklı kısımları olarak tasvir edilen noktalar onun son derece basit ve bağımsız doğasına ait olan farklı özelliklerin ta kendisidir. Dolayısıyla İbn Sina’nın kullandığı “nefsin” farklı anlamları arasında gezinirken konuyla ilgili sıklıkla karıştırılan ve anlaşılamayan noktaların

açıklanmasını amaçlayan bu makalenin sonunda, aklî nefsin İbn Sina’ya göre basit bir varlık olarak kaldığı ve ebediliği güvence altına alan bir yapı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The aim of this article is to research if Ibn Sina’s concept of the soul is simple. The issue is significant as it shows the view of Ibn Sina for whom simplicity means eternity which means lack of division and destruction and which is connected to metaphysical goodness. It will be attempted to distinguish different meanings in which “soul” is used by Ibn Sina who preffered using the concepts of plant, animal, and rational soul for referring it. He specifically points out that rational soul can exist before existing in the body, in the body, or after separating from it. The paper asserts that for Ibn Sina soul is simple entity, but only in the sense of the rational soul, which is free from any materiality (the source of multiplicity and disintegration). When rational

soul is in the body, it exists as a unity unaffected by the roles it plays in controlling the body. What is described as parts or powers of the rational soul during its lodging in the body seems to be nothing other than various aspects of it that do not affect its independent simple nature. Thus, shifting through the various senses of “soul” used by Ibn Sina and clarifying misleading and confused statements about the subject, the paper concludes that, the rational soul remains in Ibn Sina’s thought as a simple existence and a guarantee of eternity.