Lokman ÇİLİNGİR

Dr.. Kırıkkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi.

Toplum ve devirlere göre farklılıklar gösterse de, kadın-erkek ilişkilerinde nerdeyse tümüyle kadın aleyhine bir dengesizliğin, baskı veya sınırlamanın varolduğu inkar edilemez. Tarihsel süreçte bilim insanları veya yöneticilerin kadın ve kadının toplumsal konumunu, ancak toplumla ilgili bir problem olarak ve daha ziyade erkekle bağlantısı içinde ele alıp inceledikleri de bir hakikattir. Bu açıdan bakıldığında dinler veya dini reformistler kadın konusuyla çok daha yakından ilgilidirler. Günümüzde kadın-erkek arasındaki eşitsizliğin çözümü yolunda bir yandan küçümsenemeyecek gelişmeler sağlanırken, diğer yandan (aşırı feministlerde olduğu gibi) iki cinsin arasına nefret tohumları eken. aile ve toplumu kökünden dinamitleyen yöntemlere başvurulmaktadır. Doğrusu bu tür tepkisel, çoğu kez sağduyu ve ahlak ilkeleriyle bağdaşımız tavır ve yaklaşımlar ne kadınların gerçek anlamda özgürleşmelerine ne de toplumsal barışa katkı sağlarlar. Ülkemizde iki cins arasındaki eşitsizliğin giderilmesi yönünde atılması gereken ilk adım, milli kültürümüzde bulunan güzel örnekleri alıp çağımız koşullarına uyarlamaktan geçmektedir. İnsan olmak, inanç ve değerlerimizin özünde sürekli vurgulandığı gibi, iki ayrı cinse gerçek onur ve değerini kazandıran ortak paydadır. Bu temel tüm düşünce ve inanç sistemleri tarafından kabul edilir, her iki cins arasındaki farklar ayrılığın, kavganın, eşitsizliğin değil de. birbirini tamamlamanın, yardımlaşmanın, kısaca ortak insanlık idealini gerçekleştirmenin dayanağı olarak görülürse eşitsizlik sorununu çözmek mümkün olur.

It is an undeniable fact that when men-women relationship is concerned, women have been in a subordinate position in comparison to the man. Yet any attempt at the solution of the problem requires a careful elaboration since any mistake may result in atotal destruction of family and society. Such an a move brings neither womenÖs rights and emancipation nor social peace. One may notice that the interests of religioas and the reformers of religion in the problem of men-women relation has been more remarkable than that of the scientists and thinkers, and they particularly offered practical solulions. Moreover, along with the sacred sources, they stili are the main references for the creation of man and women, the ultimate aim of creation and the fuııdamental and ontological relations between the two sexes. But they also are the sources of suppression and subordination of women in society, which sometimes reaches to the social separatism. It is not inequality but difference which exists not only between man and women, but also between man and man, women and women. different social strata and races. But as it is emphasised in the Holy Qur'an, these differences are not a source of inaquality and subordination; rather they can be seen as the bases of sympathy and social solidarity.