İsmail KÖKSAL

Dr.Tunus Zeytuniye Ünv.Usuliddin Fak İslam Hukuku Bölümü

Müslüman bir Türk devleti olan Osmanlı Devleti'nin hukukundaki mevzuat hükümleri iki kısımdır. Birincisi, doğrudan doğruya Kuran-ı Kerim ve sünnete dayanan ve fıkıh kitaplarında tedvin edilmiş bulunan hükümlerdir ki; şer* i hükümler, şer'i hukuk veya şer'i şerif denmektedir. Osmanlı Hukuku'nun % 85'ini bu hükümler teşkil eder. Bu sebepledir ki Molla Hüsrev'in (885/1480) Dürer ve Gurer'i ile İbrahim Halebi'nin (1549) Mülteka'sı Osmanlı Devleti'nin Medeni Kanunu olarak görülmüştür.1 İkincisi, şer'i hükümlerin tanıdığı sınırlı yasama yetkisine veya içtihad esasına dayanılarak, özellikle mali hukuk, toprak hukuku, tazir cezaları, askeri hukuk ve idare hukukuna ait hukuki düzenlemeler ve temelini örf-adet ve amme maslahatı gibi tali kaynaklar teşkil eden içtihadi hükümlerdir ki. bunlara da örfi hukuk, siyaset-i şer'iyye. kanun, kanunname ve benzeri hükümler verilir.